Yana heeft het niet op mannen die liever strelen dan stoten.
We hebben elkaar in verband met plots oplaaiende hartstochten al een tijd niet gezien, maar in plaats van de verwachte stralende blik zie ik diepe kringen onder een paar fronsende wenkbrauwen. ‘Hé dame, hij is toch wel goed voor je hè?’ val ik dus maar gelijk met de deur in huis. ‘Huh? Oh ja, GOED is hij zeker,’ antwoordt C. terwijl ze een denkbeeldige vlek van haar als een tweede huid zittende leren broek probeert weg te poetsen. ‘Om heel eerlijk te zijn, Yaan, is het allemaal veel te goed naar mijn smaak. Hij behandelt me als een of andere suikerprinses!’
‘Ach jesses, nee toch? Wat denkt die lul wel niet?!’ zeg ik lachend. ‘Hoe kan ik ook verwachten dat jij dit begrijpt? Jouw gevoelens gaan nooit dieper dan de lengte van iemands pik,’ zegt ze ijzig. Oké, C. heeft het serieus te pakken. ‘Hij is de perfecte man,’ zegt ze bijna in tranen. ‘Hij is aantrekkelijk, charmant, attent en zorgzaam, maar dat kan ook teveel zijn, snap je?’ Ik knik bevestigend, want ondanks mijn gebrek aan emotionele diepgang weet ik exact welke kant dit uitgaat. ‘Hij zit je op je huid, maar niet op de goede manier?’ vraag ik, terwijl ik het antwoord al weet. ‘Exact! Alles is lief en leuk en aardig en gaat zonder een onvertogen woord. Hij is nota bene Facebook-vrienden met mijn moeder geworden! Superlief hoor, maar ergens ook bloedirritant. En dan heb ik het nog niet eens over de sex! Een beetje romantiek prima, maar in plaats van oprechte geilheid wordt er iedere keer een bak liefde over me uitgestort. Waarom denk je dat ik er zo bescheten uit zie? Een ‘vluggertje’ duurt bij ons uren! Ik doe geen oog meer dicht. Nou vind ik het helemaal niet erg om op zijn tijd ‘de liefde te bedrijven’, maar in godsnaam, niet elke keer! Ik snap het gewoon niet, hij heeft een prachtige pik en weet bij mij ook fijn de weg, maar al dat softe gedoe eromheen; die geurkaarsen en dat gejengel van Bruno Mars. “Ga lekker zitten en ontspan mop,” zegt hij dan, “dan zal ik je straks lekker verwennen.” Dat zijn toch geen teksten! Hoe kan hij nou verwachten dat ik daar nat van word? In het begin vond ik het fantastisch, zo’n vent die volledig in mij opgaat in plaats van andersom, maar nu krijg ik er serieus een slappe van. In godsnaam neuk me gewoon, denk ik dan! Is er iets mis met mij? Ben ik ondankbaar? Te veeleisend? Wat zou jij doen?’ Uitgeput laat ze zich achterover in de stoel vallen.
Ai, lastig verhaal. De ervaring heeft mij geleerd dat er grofweg twee soorten mensen zijn: gevers en nemers. Vriendin C. had altijd sexueel zeer bevredigende, maar weinig stabiele relaties gehad met nemers. Mannen met wie ze eindeloos het spelletje aantrekken-afstoten herhaalde tot een van beiden er echt tabak van kreeg en op zoek ging naar een nieuwe uitdaging. Haar nieuwste vlam is echter een gever. En paradoxaal genoeg, eentje van het dominante soort. Zo een die alles doet voor jouw genoegen, maar wel in zijn tempo en op zijn manier. Dat zij er misschien andere voorkeuren op na zou kunnen houden, komt niet eens in hem op.
‘Een vluggertje duurt bij ons uren!’
Om voor de hand liggende redenen kom ik in mijn bed niet al teveel van deze types tegen, maar toen ik nog niet over de bak ervaring beschikte waar ik thans op kan bogen, kwam het wel eens voor dat ik me plots in de armen van iemand bevond die liever streelde dan stootte. Die me in plaats van met opwindende obsceniteiten, meende te kunnen verleiden met plechtige beloftes. Die me opgewekt als een kind in een speeltuin voorstelde me eens lekker ‘oraal te gaan geven’ en wiens behaagzieke snuit voortdurend tussen mijn dijen omhoog kiekte om te vragen of het zo goed was. Die daarna wilde ‘kletsen’ en ‘knuffelen’ en niet, zoals een goede onfatsoenlijke man betaamt, met zijn hand nog stevig tussen mijn doorweekte kruis in slaap viel.
Zelfs toen al kreeg ik het van dit soort figuren Spaans benauwd. Natuurlijk kan iedereen zich tijdelijk verliezen in verliefdheid, maar wanneer iemand (man of vrouw) voortdurend zichzelf (en zijn of haar genot) ondergeschikt maakt aan (dat van de) ander, dan heb je een serieus probleem. Dit soort grootse geschenken wordt altijd met een gepeperde rekening geserveerd en ongeacht wat je neerlegt, de fooi is nooit hoog genoeg. Hebben ze je namelijk eenmaal op hun zorgvuldig opgetrokken, hemelshoge voetstuk gehesen om te stralen in hun zogenaamd onvoorwaardelijke aanbidding, kun je eigenlijk alleen nog maar vallen. En heel hard ook. Suikerprinsessen bestaan namelijk niet. Maar terwijl ik keek naar de hoopvolle blik in C.’s smekende ogen, wist ik dat haar hoofd nog niet wilde weten wat haar pussy al lang wist: opgegeven.
Het bericht Column Yana: Gevers en nemers verscheen eerst op Playboy – Veel naaktfoto's en video's van bekende Nederlanders, Playmates en Amateur babes.